Działajmy razem i uczmy się od siebie
Na co dzień każdy z nas spędza wolny czas w gronie rówieśników. Mamy wspólne tematy, zainteresowania i rytm dnia. Żyjemy w czasach, kiedy mamy coraz mniej okazji do kontaktów z ludźmi starszymi. Znikają rodziny wielopokoleniowe. Świat zmienia się na tyle szybko, że wiedza gromadzona przez całe życie, szybko się dezaktualizuje. Seniorzy nie są już postrzegani jako "skarbnica wiedzy i mądrości". Coraz częściej młodzi ludzie stawiają pytanie "skoro starsi nie obsługują komputera, to czego mogą mnie nauczyć?". Dostrzegamy brak naturalnych przestrzeni do kontaktów wielopokoleniowych w rodzinie, w przestrzeni miasta czy wsi. Sprawia to, że młodzi i starsi mało o sobie wiedzą, rzadko współpracują. Odpowiedzią na te problemy, chociaż w małym stopniu jest nasz projekt. „Działajmy razem i uczmy się od siebie”. To projekt w ramach , którego odbywają się warsztaty i spotkania z osobami starszymi. Uwolnijmy się od stereotypów i spójrzmy na siebie nawzajem z większą otwartością, nauczmy się wrażliwości i tolerancji.
Na spotkaniu w dniu 21 września gościliśmy Panią Helenę Gacką, która podzieliła się wspomnieniami z czasów dzieciństwa i młodości. Uczniowie z ogromnym zainteresowaniem słuchali jak spędzali czas ich rówieśnicy 50-60 lat temu, kiedy nie było komórek, komputerów czy telewizorów. Zadawali wiele pytań. Agata chciała dowiedzieć się czy dzieci miały dostęp do książek i czy chętnie je czytały. Natomiast Magdę zainteresował temat wagarów. Pani Helena wyjaśniła, że owszem była na wagarach raz, może dwa, ale przy okazji wywołanego tematu dała cenne rady i wskazówki, co jest w życiu najważniejsze. Zachęciła uczniów do pilnej nauki i pracy nad sobą. Swoją wypowiedź zakończyła przysłowiem: „Kto nie chciał nosić teczki, teraz nosi woreczki”.
tekst: H. Tymińska, D. Milewska
foto: D. Alejnikow
